"Nooit écht!"
Dat antwoord krijgen opdrachtgevers steevast van me wanneer we op het punt staan het event in gang te trappen en hij/zij me vraagt: "En? Klaar voor?" Meestal krijg ik dan een verbaasde reactie. Zo van, euh, wat? Jij bent er als spreker / dagvoorzitter niet helemaal klaar voor? Hoezo dan?!
Waarop ik zeg:
"De dag dat ik geen gezonde spanning meer voel, het moment waarop ik oprecht meen te weten dat ik alles onder controle heb... dat is het moment waarop ik jou, ons publiek en mezelf tekort doe. Dat is de dag dat ik wat anders moet gaan doen."
Dat snappen ze meteen.
Het maakt me geen moer uit hoeveel podiumervaring ik nog mag verzamelen in dit vakgebied, wanneer het startschot me niets meer doet, is de scherpte weg, is het vuur gedoofd, is mijn rol uitgespeeld en is het tijd om wat anders te gaan doen. En laat me duidelijk zijn, afhankelijk van de opdracht, vind ik dat moment vlak voor de sprong soms vre-se-lijk. Één minuut voor opkomen overvalt me dan ineens de vraag: "Waarom, Karl, waarom heb je geen 9 tot 5 gekozen?!" Wanneer ik enkele minuten later heerlijk mag staan surfen op de energie die tussen de zaal en mij weg en weer golft, weet ik het weer: "Oooh, daaaarom dus." Grote glimlach diep van binnen.
Hoe zit dat bij jou? Zoek jij ook het snijvlak op tussen comfort en buikkrampen? En hoe dan wel? Of ben ik nu de enige met zo'n professioneel sadomasochistisch trekje? 😏
Lees, reageer op, en deel de LinkedIn versie van dit artikel
Comments