Durf als leidinggevende het onderscheid maken tussen klagen en klagen!
Hoe dat zit? Je hebt twee soorten klagen:
1) klagen met als doel een aai over de bol krijgen.
2) Klagen als therapeutisch moment op weg naar een oplossing.
Klager één wil aandacht omwille van de aandacht. Een aai over de bol dus.
Los alsjeblieft het probleem van deze collega niet op of hij/zij kan op zoek naar een nieuw probleem.
Hoe gaat ie anders aan dat dopamine shot komen?
Nummer twee wil de aandacht voor een pijnpunt dat het verdiend gehoord te worden. Bij deze vorm van klagen, is het verleidelijk om als leidinggevende je vingers in je oren te stoppen en lalalalala te gaan zingen.
Om onder het mom van 'de neuzen in dezelfde richting' het dwarse geluid van klager twee weg te zetten als weerstand, zeuren, negativiteit. Maar dan doe je jezelf, je mensen en je doelen tekort.
Daarom: Leer en durf het onderscheid te maken tussen klagen en klagen!
Experiment!
Klagen mag, maar dan uitsluitend tussen 15:45h en 16:00h.
En al dat gemekker en gezeur mag op een flap. Het effect:
✅ Collega’s gaan reageren op elkaars gezeur met: ‘Niet nu! Om 15:45h pas.’
✅ Zo’n flap staat vol laaghangend fruit. Ga ermee aan de slag. Los het op.
✅ Na verloop van tijd stelt de keet zelf vast dat er weinig te klagen valt.
Hoe ga jij om met klagers en klagers?
En welk soort klager ben je zelf? 😏
Lees, reageer op, en deel de LinkedIn versie van dit artikel
Comments