Ik wil ze de kost niet geven: de omgekeerde alchemisten.
Mensen die erin slagen goud in lood te veranderen.
❌ Over dat soort 'moeilijk maken' heb ik het niet.
Wel over waardevolle dingen die moeilijk zijn (of lijken)
en de mate waarin we die onnodig uit de weg gaan.
Omdat het niet het goeie moment is of zo.
Daar is ondergetekende olympisch goed in. 🙄
Maar, soms boek ik een overwinning op mezelf.
Niet zelden door mezelf een vraag te stellen.
Dit is de FAQ aan mijn vermijdende zelf:
✅ Zou het mijn ouders/kinderen trots maken?
✅ Hoe doe ik mezelf tekort als ik dit wel/niet doe?
✅ Welk advies zou mijn 90-jarige ik me geven nu?
✅ Wat zou mijn ideale vervanger doen? (Ga dat doen!)
✅ Hoe voelt dit over 10 min. 10 dagen 10 maanden?
✅ Wat is de prijs van niets doen? Ben ik daar oké mee?
✅ Wat zit ik mezelf wijs te maken?
✅ Of je doet het of je laat het los. Wat wordt het?
De stemmetjes in mijn hoofd zijn net als ik 'spreker'.
Waardoor ook zij alle overtuigende trucs kennen. 😂
Mocht ik dat gekwetter kunnen opnemen...
Herkenbaar?
Hoe maak jij het jezelf mogelijk
door 'moeilijk' wél aan te gaan?
Lees, reageer op, en deel de LinkedIn versie van dit artikel