Hoe krijgen jullie DIT voor mekaar? Uitsluitend met vrijwilligers nog wel!”
Het jaarlijkse huzarenstuk van rolschaatsvereniging RSB - waarvan je enkele beelden verspreid over dit stukje terugvindt - is inderdaad het werk van gewone (+) mama’s en (+) papa’s. Ouders en grootouders van rolschaatsende leden die ieder inbrengen waar ze goed in zijn, zin in hebben en tijd voor willen vrijmaken.
Dat we met vijf mensen zestien jaar geleden zo zot waren een artistieke rolschaatsclub over te nemen – jawel, artistiek rolschaatsen is een ding – is voor een ander verhaal en een andere keer. Maar dat onze bijzondere bende ieder jaar opnieuw het schier onmogelijke voor mekaar krijgt, klopt he-le-maal.
Voorbeeld: per editie 400 handgemaakte kostuums voor tachtig jonge en minder jonge, valide en andersvalide performers, talloze geprojecteerde 3D-renders, op-maat-gemaakte videoproductie, zelf bedachte en geprogrammeerde licht- en geluideffecten, tientallen eigengemaakte attributen, veertig choreografieën die samen een pakkend twee uur durend zelf gecreëerd verhaal vormen, etc, etc. Toeschouwers kijken steeds weer hun ogen uit en komen flabbergasted vragen:
“Hoe. Doen. Jullie. Dit?”
Met vrijwilligers dus. Gewone mensen met gewone gaven en gebreken die gewone levens leiden, maar samen tot waanzinnig mooie dingen in staat zijn.
“Moet je wel anders mee omgaan hé, met vrijwilligers?!”, stelde een van de toeschouwers na een voorstelling.
“Is dat zo?”, vroeg ik oprecht benieuwd.
“Nou, als je kijkt wat deze mensen allemaal doen, hoe ze zichzelf smijten. En het is niet dat je ze tot iets kan verplichten. Je bent niet hun ‘baas’ wil ik maar zeggen.”
“Klopt, maar mag ik eens vragen: jij bent zelf werknemer?”
“Ja.”
“Ben je door een rechtbank verplicht om te werken waar je nu werkt?”
“Huh? Wat? Euh, nee...”
“Houdt jouw baas je gezin gegijzeld en om hun leven te sparen, moet jij elke dag op je huidige werkplek komen opdagen?”
“Hahaha. Nee, natuurlijk niet.”
“Hoezo ben jij geen vrijwilliger dan?”
“Nou, het is toch anders?!”
“Als jij de vrije keuze hebt om je kennen en kunnen onder je arm te nemen naar de plek waar die het meest tot hun recht komen, dan werk je toch waar je nu werkt uit vrije wil?! En dan ben je toch vrijwilliger?!”
“Jaaa, oké. Maar ik word er wel voor vergoed. Een vrijwilliger niet.”
Hoezo zijn de beestjes medewerker en vrijwilligers in de kern andere wezens?
Terechte opmerking. Maar houdt dat wel steek als je het van naderbij bekijkt? Want als je met vrijwilligers anders moet omgaan dan met medewerkers, verdienen medewerkers dan niet dezelfde zorg en achtzaamheid als je vrijwilligers? Hoezo zijn de beestjes medewerker en vrijwilliger in de kern andere wezens?
Een minuutje Googelen levert deze aanbevelingen op wat de ideale omgang met vrijwilligers betreft:
Voorbeeld 1 :
✅ Geef iedere vrijwilliger zinvol werk.
✅ Zorg dat er taken zijn die aansluiten bij de competenties van de vrijwilliger.
✅ Wees duidelijk ook over jouw verwachtingen: duidelijkheid in teams en organisaties draagt bij aan motivatie vrijwilligers.
✅ Biedt ze hulp en steun waar nodig: vrijwilligers steunen en ondersteunen betekent dat je achter jouw vrijwilliger staat.
✅ Help ze bij hun ontwikkeling: dat motiveert!
✅ Geef ieder persoonlijke aandacht: neem ze serieus ook qua inbreng en ideeën.
✅ Betrek ze erbij. Zo creëer je betrokkenheid.
✅ Voorkom dat ze het gevoel krijgen dat ze zomaar wat bij de organisatie aanhangen.
(Mja, en hoe verschilt dat van wat je best met werknemers doet? denk ik dan.)
Voorbeeld 2 :
✅ Bewaak de werk-privébalans.
✅ Vermijd misverstanden door rolduidelijkheid en het helder afbakenen van verantwoordelijkheden.
✅ Stel grenzen en bewaak ze samen.
✅ Stel duidelijke richtlijnen op over wat, hoe en wanneer jullie met elkaar communiceren.
✅ Overuren zijn niet de standaard. Je wint geen medailles met een overurencultuur.
✅ Wees omzichtig/doordacht met feedback geven.
✅ Onderschat nooit het belang van informeel contact.
✅ Ga klachten niet uit de weg en zorg voor goed werkende klantenprocedures.
(OK, mooi. Maar nog eens, hoe is dat anders dan wat belangrijk is voor betaalde medewerkers?)
Ja, het wettelijk kader is anders voor vrijwilligers dan voor medewerkers. En dus? Veel fundamenteler dan bovenstaande lijstjes is de keuze die je als organisatie maakt: zetten we primair in op de transactie of op de relatie? En waaruit blijkt dat?
De fundamentele keuze : transactie of relatie?
Daar waar de uitwisseling van waarde (productiviteit in ruil voor een loon) wordt gezien als een transactie – Je wordt er toch voor betaald? - ontstaat weerzin. Daar waar mensen zich in elkaar durven investeren, ontstaat meer zin. Simpel.
Wat er gebeurt wanneer je oprecht en kwetsbaar voor de relatie gaat? “... wat deze mensen allemaal doen, hoe ze zichzelf smijten. En het is niet dat je ze tot iets kan verplichten.” Ja! Klopt!! Eens!!! En zo gaan gewone mensen met gewone gaven en gebreken die gewone levens leiden, samen waanzinnig mooie dingen realiseren. Bezoldigd of niet.
Dat soort relatiekracht bouwen, begint hiermee: Respecteer je vrijwilligers als professionals. Want dat zijn ze. En verzorg je professionals als vrijwilligers. Want dat zijn ze.
Lees, reageer op, en deel de LinkedIn versie van dit artikel
RSB staat voor RollerSchool Brasschaat - www.rolschaatsen.com - een artistieke rolschaatsclub die jaarlijks een 2 uur durend spektakelstuk produceert met en door tachtig valide en andersvalide schaats(t)ers van 6 tot 66 jaar. RSB is een club vol onovertroffen podiumbouwers, attribuutgenieën, parkeerwachters, stoelaanwijzers, volgspotrichters, cameramensen, kraampjesbevolkers, maquilleerders, kleedsters, sponsorzoekers, transportkanjers, muziekmixers, videomonteurs, websiteadministrators, haartooihelden, pistevegers, rolschaatsherstellers, hobbykoks, fotografen, tombolaprijsvinders, wasmachinedraaiers, decorlassers, special effects wizards, 3D-renderaars, lichtontwerpers... je ziet ze niet, maar staan achter de spotlichten, achter de camera's, achter de schermen, en vooral, achter onze leden en elkaar. Dag in dag uit. De volgende voorstelling "Mysterium" vindt plaats op 6 & 7 mei 2023.
Comments