Niet te vatten hé. Dat er slimmeriken zijn die overstappen op een Tesla om die vervolgens vol te willen gooien met benzine. Lachen. Toch?
Het is nochtans de reden waarom mijn agenda nokvol zit. Omdat hele bevolkingsgroepen professionals zich met de beste intenties investeren in de volgende, zoveel betere versie van zichzelf, en daarheen willen bewegen op oude brandstof.
Zo hoor ik niet anders dan ‘samen’, ‘in verbinding’, en ‘open en kwetsbaar’... Waar iedereen het stuiterend mee eens is. (Ze gaan voor een Tesla dus) En vervolgens laat de hele meute daar de oud-Griekse manier van denken op los: het denken in argument vs tegenargument. Zo van, A) zegt: “Ik dacht hieraan”, waardoor B) antwoordt met: “Nou nee, want ik vind dat...”. (De fossiele brandstof zeg maar)
Herkenbaar? We horen iets wat lijkt op een argument en meteen borrelt er een tegenargument op. Eentje dat erop en erover gaat graag, want het ene argument kan pas ‘winnen’ wanneer het andere argument ‘verliest’. Je mag raden welk argument het in de regel wint:
❗ Het argument dat het hardst geroepen wordt,
❗ of het argument dat hoger uit de boom komt,
❗ of het argument dat komt van die persoon die vindt dat hij of zij de meest relevante ervaring heeft.
Niet noodzakelijk het beste argument dus. Hoe dat komt?
Omwille van de collectieve dwangmatige persoonlijkheidsstoornis waar 99% van het bedrijfsleven last van heeft:
😃 Ben je het eens met het idee van een collega? -> Dan geef je die collega met plezier en zelfs ongevraagd goede bedoelde raad. Gaat vanzelf.
😒 Ben je het niet eens met diens idee? -> Dan ga je zeker niet meedenken. Je gaat tegendenken! Gaat ook vanzelf.
Dat zit zo diep bij ons allen ingebakken dat we niet eens beseffen dat we op dit soort brandstof hopeloos vastrijden.
Wat is dan het duurzame alternatief?
𝗗𝗮𝘁 𝗯𝗲𝗴𝗶𝗻𝘁 𝗯𝗶𝗷 𝗵𝗲𝘁 𝗯𝗲𝘀𝗲𝗳 𝗱𝗮𝘁 𝟭) 𝗲𝗿𝗴𝗲𝗻𝘀 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝘃𝗮𝗻 𝘃𝗶𝗻𝗱𝗲𝗻 𝗲𝗻 𝟮) 𝗯𝗲𝗿𝗲𝗶𝗱𝗵𝗲𝗶𝗱 𝘁𝗼𝗻𝗲𝗻 𝗲𝗿𝗴𝗲𝗻𝘀 𝗺𝗲𝗲 𝗼𝘃𝗲𝗿 𝗻𝗮 𝘁𝗲 𝗱𝗲𝗻𝗸𝗲𝗻, 𝘁𝘄𝗲𝗲 𝗰𝗼𝗺𝗽𝗹𝗲𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗹𝗹𝗲𝗻𝗱𝗲 𝗱𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻.
Haal die uit elkaar en er gaat een wereld van mogelijkheden open. Of je het eens bent met een idee is plots van geen enkel belang meer. Er hoeft geen winnend argument meer te zijn ten koste van een verliezend exemplaar. Want plots wordt dit mogelijk: dat je het niet eens of oneens hoeft te zijn, maar dat je zegt: “Weet je wat? Ik denk lekker met je mee. Kijken waar we uitkomen.”
Werkt dat in de praktijk? Reken maar van ja! Eens een team ervaart hoe, dan krijgen ze letterijk in minuten voor mekaar wat anders weken, zo niet maanden duurt. Dat stellen ze tot hun grote verbazing en opluchting zelf vast. De duurzame energie die mede-argument ipv tegenargument genereert, maakt dat ze op zijn minst hybride verder kunnen. En dat scheelt een slok op een bezineborrel.
Lees, reageer op, en deel de LinkedIn versie van dit artikel